-
1 przyjemność
przyjemność f (-ści) Vergnügen n, Genuss m;dla przyjemności zum Vergnügen;to sprawia mi (wielką) przyjemność das macht mir (großes) Vergnügen;z przyjemnością! sehr gerne!;mam przyjemność (+ inf) ofic es ist mir ein Vergnügen zu (+ inf);z kim mam przyjemność? ofic wie ist Ihr Name, bitte?, mit wem spreche ich? -
2 przyjemność
przyjemność [pʃɨjɛmnɔɕʨ̑] fz przyjemnością mit Vergnügensprawiać komuś \przyjemność jdm Vergnügen bereiten, jdm Spaß machenznajdować w czymś \przyjemność Vergnügen an etw +dat findento średnia \przyjemność das ist ein zweifelhaftes Vergnügenmam \przyjemność powitać Państwa... ich habe die Freude, Frau und Herr.... begrüßen zu könnenz kim mam \przyjemność? mit wem habe ich das Vergnügen?cała \przyjemność po mojej stronie das Vergnügen ist ganz meinerseits [ lub auf meiner Seite] -
3 średni
średni wzrost mittlere(r), Mittel-; (przeciętny) durchschnittlich; temperatura, wiek Durchschnitts-;wykształcenie n średnie Hochschulreife f;to średnia przyjemność iron das ist kein reines Vergnügen
См. также в других словарях:
średnia przyjemność — {{/stl 13}}{{stl 7}} o czymś nieprzyjemnym, niezbyt miłym, dużo mniej przyjemnym, niż mogłoby się wydawać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie macie mi czego zazdrościć. Siedzieć całymi dniami przed komputerem to średnia przyjemność. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
średnia przyjemność — Coś nieprzyjemnego lub mało atrakcyjnego Eng. Something unpleasant or unattractive … Słownik Polskiego slangu
przyjemność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. przyjemnośćści; lm M. przyjemnośćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miłe uczucie wywołane czymś dobrym, pozytywnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogromna, prawdziwa przyjemność.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyjemność — ż V, DCMs. przyjemnośćści; lm D. przyjemnośćści 1. zwykle blm «miłe wrażenie wywołane dodatnimi bodźcami; uczucie zadowolenia, upodobanie w czymś» Prawdziwa, wielka przyjemność. Mieć, znajdować w czymś przyjemność. Sprawić komuś przyjemność. Coś… … Słownik języka polskiego
średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… … Słownik języka polskiego
średni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} (zwykle o parametrach, o czymś, co mierzy się w jakiejś skali itp.): taki, który w porównaniu z innymi sytuuje się gdzieś pośrodku, zajmuje centralne … Langenscheidt Polski wyjaśnień